İngilizleri kendi ülkem Fransa’dan atmak için yanıp tutuşan 19 yaşında bir köylüydüm. Charles ( o taş kafa ) tahtı bana ,gerçek sahibine vermeliydi.Çünkü ben duyuyordum,biliyordum…
Kabul dedi Tanrım ne kadar da safım…
Bir erkek olmak zorundaydım bilmediğim savaşlarda yer alabilmek için.Bir şövalye kıyafetim vardı artık ve kısa saçlarım.Orlean ,benim sayemde bakireydi artık ve Charles tahttaydı sadece 2 gün sonra…
Yüzyıllar geçmiş hala erkekler o gün benden korktukları gibi kararlı kadınlardan korkuyorlardı.Engel oldular başarıma ! Kendi paraları , mülkleri için ülkeyi sattılar..
Yalnızdım ve göbekli Burgonya dükünün 10.000 liralık mülküydüm,İngilizlere satılan …
İnandığım dinin büyücüsü ve sapkınıydım, üstelik İngiliz din mahkemesi Rouen’de…
Savaşı kazanan şeytandım.Charles’in desteklemediği ülkemde unutulan ve 500 yıl sonra Azize olan ben , diri diri yakılarak öldürüldüm…
Yurttaşlıksa ülkeme benden 379 yıl sonra gelmiş , sonradan duydum…
Olgu Temiztürk :5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder